1. De doelstelling: Optimaliseren versus Maximaliseren
"Het maximaal controleren van het virus", de officiële doelstelling van het beleid ter bestrijding van Covid-19, leidt tot maximaliseren en daardoor overbelasting van de testcapaciteit en van de bron- en contactopsporing door de GGD's. Draconische maatregelen als van een Lock down dreigen nodig te zijn.
Maar wat werkelijk van belang is, is het zo veel mogelijk inperken van het aantal ernstige infecties, vooral van de longaandoeningen. Onderzoek en maatregelen moeten worden geoptimaliseerd om dit doel te bereiken. Daarbij is een afweging tegen de schadelijke neveneffecten van te nemen maatregelen nodig.
Om goed te kunnen bepalen wat een optimale aanpak inhoudt, is kennis van de epidemie van Covid-19 essentieel.
Opgeleid tot arts-microbioloog, beschik ik nog steeds over specialistische kennis om de literatuur te beoordelen. Bovendien heb ik in het bijzonder belangstelling voor - vooral de statistische - epidemiologie, wat van voordeel is om de ontwikkeling van de epidemie te volgen en te interpreteren. Voor mijn specialistenopleiding was ik arts in de tropen en huisarts, waardoor ik, ondanks mijn specialisatie, problemen nog steeds generalistisch benader. In mijn huisartsentijd nam ik kennis van de multicausaliteit, de multiconditionele benadering, die in die beroepsgroep toen net in zwang kwam. Dat betekent, dat ik zelden op één enkel argument een uitspraak doe, maar meestal om twee, liefst meer redenen, waarbij ik er naar streef, dat tenminste één op zorgvuldig uitgevoerd wetenschappelijk onderzoek berust.
Maar wat werkelijk van belang is, is het zo veel mogelijk inperken van het aantal ernstige infecties, vooral van de longaandoeningen. Onderzoek en maatregelen moeten worden geoptimaliseerd om dit doel te bereiken. Daarbij is een afweging tegen de schadelijke neveneffecten van te nemen maatregelen nodig.
Om goed te kunnen bepalen wat een optimale aanpak inhoudt, is kennis van de epidemie van Covid-19 essentieel.
Opgeleid tot arts-microbioloog, beschik ik nog steeds over specialistische kennis om de literatuur te beoordelen. Bovendien heb ik in het bijzonder belangstelling voor - vooral de statistische - epidemiologie, wat van voordeel is om de ontwikkeling van de epidemie te volgen en te interpreteren. Voor mijn specialistenopleiding was ik arts in de tropen en huisarts, waardoor ik, ondanks mijn specialisatie, problemen nog steeds generalistisch benader. In mijn huisartsentijd nam ik kennis van de multicausaliteit, de multiconditionele benadering, die in die beroepsgroep toen net in zwang kwam. Dat betekent, dat ik zelden op één enkel argument een uitspraak doe, maar meestal om twee, liefst meer redenen, waarbij ik er naar streef, dat tenminste één op zorgvuldig uitgevoerd wetenschappelijk onderzoek berust.
Maar omdat ik gepensioneerd ben beschik ik bovenal over tijd, om alle aspecten zorgvuldig te overzien en te integreren. Tijd, waarover nog actieve collegae, juist in deze crisistijd nauwelijks beschikken. Het heeft ook een nadeel: ik beschik niet meer over een netwerk om de verworven kennis te delen, waardoor deze tot nu toe geen enkele invloed op het beleid heeft.
Het hoofdstuk "Optimaliseren versus Maximaliseren" is te beschouwen als een algemene inleiding op de bundel "Samen Leven met Corona", die de wijze beschrijft waarop ik de kennis heb vergaard, en in documenten heb weergegeven.
terug naar Samen Leven met Corona
Het hoofdstuk "Optimaliseren versus Maximaliseren" is te beschouwen als een algemene inleiding op de bundel "Samen Leven met Corona", die de wijze beschrijft waarop ik de kennis heb vergaard, en in documenten heb weergegeven.
 | Optimaliseren versus Maximaliseren |
terug naar Samen Leven met Corona
 |
Alleen abonnees kunnen reacties plaatsen. Indien u een abonnee bent kunt u hieronder inloggen.
| Reactie: | |
| Reactie: | |
|
